Φαρμακευτική Αλλεργία

Η πρόοδος της Ιατρικής συμβαδίζει με την φαρμακευτική έρευνα και την παραγωγή νέων αποτελεσματικότερων φαρμάκων. Τα φάρμακα εκτός από το ότι σώζουν ζωές, εξαλείφουν ασθένειες και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής. Τι γίνεται όμως όταν εμφανίζουμε εξανθήματα, δυσκολία στην αναπνοή, ζάλη αφού τα πάρουμε; Τι είναι φαρμακευτική αλλεργία και ποιος είναι ο ορθότερος τρόπος αντιμετώπισης;

Η φαρμακευτική αλλεργία είναι μία μη φυσιολογική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε μία φαρμακευτική ουσία, την οποία λανθασμένα αντιλαμβάνεται ως απειλητική για τον οργανισμό.

Στην πραγματικότητα μόνο ο ένας στους 10 ασθενείς που αναφέρει αντίδραση σε φάρμακο είναι αλλεργικός σε αυτό. Και αυτός είναι ο ρόλος του Αλλεργιολόγου, να εξακριβώσει ποιες αντιδράσεις είναι αλλεργικές και να κατευθύνει τον ασθενή στην μελλοντική χρήση φαρμάκων, έτσι ώστε να μην στερείται ο ασθενής σημαντικά φάρμακα για την υγεία του.

Συνήθως αλλεργία προκαλούν τα αντιβιοτικά, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τα σκιαγραφικά, τα χημειοθεραπευτικά, αλλά δυνητικά οποιοδήποτε φάρμακο θα μπορούσε να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.

Οι περισσότερες αλλεργικές αντιδράσεις συμβαίνουν μέσα σε λεπτά έως και λίγες εβδομάδες μετά τη λήψη του ενοχοποιούμενου φαρμάκου και εκδηλώνονται με πολλές μορφές, από ήπια εξανθήματα, μέχρι σοβαρές αντιδράσεις επικίνδυνες για τη ζωή του ατόμου.

Η αναφυλαξία (το αλλεργικό σοκ) αποτελεί και στα φάρμακα την πιο επικίνδυνη μορφή αλλεργικής αντίδρασης και εμφανίζεται με εξάνθημα, πρήξιμο, βήχα, δύσπνοια, έμετο, ναυτία, ζάλη και πτώση αρτηριακής πίεσης. Αν τα παραπάνω συμπτώματα εμφανιστούν αιφνίδια και είναι έντονα, απαραίτητη είναι η διακοπή του φαρμάκου και η αξιολόγηση και αντιμετώπιση από ειδικό γιατρό.

Μία φαρμακευτική αλλεργία πέρα από την άμεση αντιμετώπιση της αντίδρασης θα πρέπει σε δεύτερο χρόνο να διερευνηθεί με δερματικές δοκιμασίες (αλλεργικά τεστ), ειδικές εξετάσεις αίματος και την ειδική δοκιμασία πρόκλησης από αλλεργιολόγο. Μετά από τον αλλεργιολογικό έλεγχο ο ασθενής θα πρέπει να γνωρίζει ποια φάρμακα πρέπει να αποφεύγει και ποια φάρμακα μπορεί να λάβει με ασφάλεια.

Η διάγνωση της φαρμακευτικής αλλεργίας στοχεύει στον εντοπισμό του υπεύθυνου φαρμάκου, όχι μόνο για να αποφευχθεί η επαναπρόσληψή του αλλά για να αποφευχθούν και οι αντιδράσεις εκείνες που προκαλούνται από συγγενικά στο αρχικό υπεύθυνο φάρμακα (διασταυρούμενες αντιδράσεις).

Όταν το φάρμακο στο οποίο ο ασθενής είναι αλλεργικός είναι αναγκαίο και αναντικατάστατο για τη θεραπεία του, η χορήγηση του φαρμάκου μπορεί να γίνει πλέον με τη διαδικασία της απευαισθητοποίησης του ασθενή, μόνο σε εξειδικευμένα κέντρα από έμπειρες ομάδες αλλεργιολόγων.