Αλλεργίες στο Σχολείο

Οι αλλεργίες επηρεάζουν σήμερα περίπου το ένα τρίτο των παιδιών στην Ευρώπη. Εμφανίζονται σε όλες τις ηλικίες και εκδηλώνονται με διάφορα συμπτώματα όπως βήχας, μπούκωμα, εξανθήματα, κνησμός. Η καθημερινότητα των αλλεργικών παιδιών επηρεάζεται σημαντικά από τα ενοχλητικά αυτά συμπτώματα, με αποτέλεσμα μειωμένη συγκέντρωση, ευερεθιστότητα και κόπωση λόγω κακής ποιότητας ύπνου. Όλα αυτά επηρεάζουν την σχολική τους απόδοσή και ταυτόχρονα περιορίζουν τις φυσικές τους δραστηριότητες.

Πολλές φορές τα αλλεργικά παιδιά απομονώνονται λόγω αποφυγής καθημερινών δραστηριοτήτων, ενώ εμφανίζουν περισσότερο άγχος σε σύγκριση με τα υπόλοιπα και έχουν παρατηρηθεί και περιστατικά σχολικού εκφοβισμού λόγω της ιδιαιτερότητάς τους.

Συχνά αλλεργιογόνες ουσίες οι οποίες βρίσκονται σε αφθονία στο σχολικό περιβάλλον πυροδοτούν αλλεργικές αντιδράσεις που μπορεί να είναι από πολύ ήπιες εώς πολύ σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή τους. Επομένως λογικό είναι οι γονείς των αλλεργικών παιδιών να αισθάνονται έντονο άγχος όταν αυτά απομακρύνονται από το σπίτι και ξεκινάνε σχολείο. Το σημαντικό όμως είναι πως υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και να προσφέρουμε στα παιδιά ένα ασφαλές μαθησιακό περιβάλλον και μία ευχάριστη παραμονή στο σχολείο.

Ανάλογα με την αλλεργική κατάσταση του παιδιού σας:

• Ενημερωθείτε σωστά.
• Οργανώστε με τον γιατρό σας ένα γραπτό σχέδιο δράσης-θεραπείας σε περίπτωση ανάγκης.
• Συζητήστε με τους δασκάλους του παιδιού σας και με άλλα μέλη του σχολείου (όπως υπεύθυνο κυλικείου) σχετικά με την κατάσταση του παιδιού σας και το σχέδιο θεραπείας.
• Εάν το παιδί σας κινδυνεύει από απειλητικές για τη ζωή αντιδράσεις, όπως αλλεργία σε σφήκα, μέλισσα, τροφές ενημερώστε για το σχέδιο δράσης τους δασκάλους, εξηγήστε τα συμπτώματα στο προσωπικό του σχολείου και βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας φέρει πάντοτε αυτοενιέμενη αδρεναλίνη μαζί του.
• Αναπτύξτε μιας σχέσης συνεργασίας με το σχολείο και τον θεράποντα ιατρό με στόχο τη δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για το παιδί σας.

Η έγκαιρη αναγνώριση, διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση της αλλεργικής νόσου, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην πλήρη ίαση, απαλλάσσοντας μικρούς ασθενείς και γονείς από ταλαιπωρία και πρόσθετα άγχη.

Ειδικότερα το παιδί με αναπνευστική αλλεργία πρέπει:

• Να λαμβάνει την αγωγή του όπως έχει συνταγογραφηθεί και να έχει άμεση πρόσβαση στα εισπνεόμενα φάρμακά του.
• Κατά την άσκηση να προθερμαίνεται σταδιακά, να είναι καλά ενυδατωμένο και να μειώνει προοδευτικά την υπερένταση στο τέλος αυτής.
• Να αποφεύγει αλλεργιογόνα και ερεθιστικούς παράγοντες που επιδεινώνουν το άσθμα του.
• Να ενθαρρύνεται για να γυμνάζεται, αλλά θα πρέπει και να αντιλαμβάνεται πότε μπορεί να σταματά ανάλογα με τα συμπτώματά του. Παιδιά με συχνά επεισόδια βήχα ή και συριγμού κατά την διάρκεια της άσκησης πρέπει να να παραπέμπονται στον γιατρό τους για ρύθμιση της θεραπείας τους.

Το παιδί με τροφική αλλεργία πρέπει:

• Να γνωρίζει αναλυτικά τις τροφές στις οποίες έχει αλλεργία.
• Να διαβάζει τα συστατικά στις ετικέτες όλων των έτοιμων τροφών.
• Να μην ανταλλάσσει και να μη μοιράζεται τρόφιμα με τους συμμαθητές.
• Όταν δεν είναι δυνατόν να καθορίζεται ακριβώς η σύσταση και τα περιεχόμενα των τροφίμων που παρέχονται από τα σχολικά κυλικεία να φέρνει το φαγητό του από το σπίτι.

Τα σχολεία μας είναι ελάχιστα οργανωμένα στην αντιμετώπιση μιας αλλεργικής αντίδρασης. Υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης από το περιβάλλον του παιδιού για τον κίνδυνο που διατρέχει, έλλειψη εκπαίδευσης για την αντιμετώπιση αυτής, καθώς και γενική έλλειψη των κατάλληλων φαρμάκων. Παρόλα αυτά, επειδή μια αλλεργική αντίδραση μπορεί να αποτελέσει επείγουσα κατάσταση, θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί να είναι ενημερωμένοι για την οντότητα αυτή και την αντιμετώπισή της. Η συνεργασία σχολείου, οικογένειας και θεράποντα ιατρού στοχεύουν σε ένα ασφαλές και υπεύθυνο περιβάλλον για τα αλλεργικά παιδιά. Ασφαλές περιβάλλον στο σχολείο σημαίνει θετική ψυχολογία και αυτοπεποίθηση παιδιών-γονέων-εκπαιδευτικών.